Mgr. inż. Alfred Wołczyński, urodził się 23 lipca 1929 r. w Staszowie (woj. kieleckie).
Studiował w Krakowie – AGH – ukończył Wydział Górniczy w 1955 r. W Krakowie poznał przyszłą żonę, wtedy studentkę Uniwersytetu Jagiellońskiego – Jadwigę, późniejszą nauczycielkę języka francuskiego w liceum ogólnokształcącym w Złotoryi, następnie w I LO w Lubinie. Córka Joanna, obecnie profesor Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu; dwie ukochane wnuczki: Marta, mgr. prawa, psychoterapeutka oraz Ewa doktor n. humanistycznych i mgr. psychologii.
– pierwsze zatrudnienie po studiach: kopalnia rud cynku i ołowiu w Bytomiu – Zakłady Górnicze im. Juliana Marchlewskiego,
– następnie: Kopalnia „Nowy Kościół” – pierwsza powojenna, polska kopalnia rud miedzi, jako najmłodszy w historii kombinatu, zaledwie 28-letni, dyrektor kopalni. Od 1960 r. pracował w szybie wschodnim Lubina, na stanowisku dyrektora ds. technicznych. Z Zakładów Górniczych „Lubin” awansował na stanowisko dyrektora do spraw górnictwa w KGHM.
Budowniczy LGOM-u: „ludzie dostali w kość, po pas chodzili w wodzie po wyrobisku. Ale już wtedy zdawałem sobie sprawę, że powstaje światowa potęga” – mówił o początkach KGHM.
Mówiono o nim „Generał” (otrzymał szlify generalskie) albo Fredek (był z większością górników na „ty”).
Otrzymał wiele odznaczeń państwowych, został wyróżniony najwyższym odznaczeniem stowarzyszeniowym. Honorowy Członek SITG (Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa).
Za szczególne zasługi dla miasta Lubina Rada Miejska przyznała mu w 2001 r. Nagrodę Miasta Lubina.
Był bardzo zaangażowany w działania społeczne; między innymi z jego inicjatywy przebudowano stadion piłkarski, a także dzięki jego staraniom powstała dwupasmowa droga łącząca Lubin z Polkowicami.
Szczególnie angażował się w życie sportowe Lubina, był prezesem Górnika, a później Zagłębia Lubin.
11 marca 1969 r. w sali MRN w Lubinie odbyło się walne zgromadzenie, na którym wybrano nowe władze klubu, a Alfred Wołczyński został wiceprezesem ds. szkoleniowych.
4 grudnia 1982 r. otrzymał od Ministerstwa Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego honorową szpadę górniczą.
W 1992 r. pełnił funkcję prezesa MKS „Górnik” – w boksie. W ostatnich latach życia pełnił rolę Honorowego Prezesa Klubu Zagłębie Lubin.
Poza aktywnością zawodową i społeczną był człowiekiem niezwykle otwartym na codzienne problemy górników i ich rodzin.
Tak między innymi pisano o nim w lokalnej prasie:
„Przyszło kilkadziesiąt osób. Wśród nich legenda tamtych czasów, były dyrektor techniczny ZG Lubin Alfred Wołczyński”.
„– Mój najlepszy dyrektor – długo ściska mu dłoń Zygfryd Pierończyk, mechanik z ZG Lubin. – Był równy, wszystkich po imieniu znał, do każdego zagadał”. (Barbórka weteranów – w lubińskiej kopalni po latach spotkali się pierwsi górnicy z nowego zagłębia, autor Piotr Kanikowski 19 grudnia 2006 r.).
Alfred Wołczyński zmarł 21 sierpnia 2008 r., jest pochowany w Lubinie. Żegnały go tłumy ludzi, a kibice piłki nożnej uczcili go minutą ciszy.
