Henryk Markowski zmarł 21 października 2001 r. Urodził się 13 czerwca 1932 roku w miejscowości Korabiszcze powiat Dubno na Wołyniu. W 1948 r. stawia swoje pierwsze piłkarskie kroki w Zawiszy Lubin, a następnie w Gwardii Lubin. Przed pójściem do wojska gra w Stali Chocianów. W okresie 20 listopada 1952-21 października 1955 odbywa służbę wojskową jako marynarz-strzelec morski. Podczas służby w Marynarce Wojennej jest czynnym zawodnikiem III ligowej WZS Flota Gdynia. Po wojsku, pod koniec 1955 r. osiedla się w Świebodzicach. W lutym 1958 r. mieszka w Wałbrzychu, gdzie w miejscowym KS Górnik Thorez, jest zawodnikiem równocześnie dwóch sekcji sportowych (zapaśniczej i piłki nożnej). W lutym 1961 roku zdobywa swoje pierwsze uprawnienia trenerskie. Od 14 kwietnia 1961 roku prowadzi juniorów „Thoreza”. Od 1 sierpnia 1967 jest asystentem, trenera pierwszej drużyny, Alojzego Sitki. W 1968 roku ten duet trenerski po raz pierwszy (i jedyny) wprowadza Wałbrzyszan do ekstraklasy. Wcześniej zmieniono nazwę klubu na GKS Zagłębie Wałbrzych. 2 lutego 1970 roku przenosi się Lubina, gdzie zostaje zatrudniony na stanowisku pierwszego trenera Zagłębia Lubin, które grało wówczas w Lidze Okręgowej. Od tej pory na stałe związał się z klubem. Kiedy w lutym 1972 roku trenerem Zagłębia zostaje Mieczysław Jednoróg, On wspólnie z Emilem Czyżowskim trenuje lubińska młodzież. Po rezygnacji trenera Jednoroga prowadzi pierwszą drużynę przez rundę jesienną sezonu 1972/73. Kiedy w czerwcu 1974 roku posadę pierwszego trenera otrzymuje Alojzy Sitko, niejako z automatu Markowski zostaje drugim trenerem. Doskonale znająca się para szkoleniowców już w pierwszym sezonie swojej pracy w Lubinie doprowadza Zagłębie do historycznego awansu do II ligi. W sezonie 75/76, kiedy piłkarze nieźle radzą sobie na drugoligowym froncie, po rundzie jesiennej z nie wyjaśnionych powodów, doświadczony duet trenerów zostaje odsunięty od pierwszego zespołu. Po fatalnym „wiosennym” starcie drużyny, prowadzonej przez Zdzisław Wolszę, przywraca się obu trenerów do pracy z zespołem. Jednak był to już ruch spóźniony, mimo wyraźnej poprawy stylu gry i wyników, nie udało już się uratować drużyny przed spadkiem. W lipcu 1976 klub ostatecznie żegna się z Alojzym Sitko, jego miejsce zajmuje szczecinianin Andrzej Trywiański, jednak Henryk Markowski pozostaje na stanowisku drugiego trenera. Po przyjściu do klubu trenera Bogusława Malca, Markowski poświęca się w klubie pracy z młodzieżą. Z drużynami juniorskimi osiąga wiele znaczących sukcesów a spośród jego wychowanków wyszło wielu znakomitych piłkarzy. Z Zagłębiem Lubin był związany do 1984 r. Podczas jednego ze spotkań zorganizowano oficjalne pożegnanie i podsumowanie pracy trenerskiej Henryka Markowskiego. Przez kolejne dwa lata współpracuje z Górnikiem Polkowice. Przez długie lata był członkiem Rady Trenerów OZPN w Legnicy. Żył ciągle piłką i poświęcił jej całe swoje życie.
Joachim Szołtysek zmarł 21 października 1985 roku. Urodził się 10 czerwca 1932 roku w Królewskiej Hucie. Wychowanek AKS Chorzów karierę zawodniczą kontynuował w Szombierkach Bytom i Górniku Zabrze. W karierze trenerskiej prowadził takie kluby jak: Dąb Katowice, AKS Chorzów, Górnik Zabrze, Zawisza Bydgoszcz, GKS Katowice. W 1979 roku prowadził Zagłębie Lubin, które przejął po Eugeniuszu Mycaku. Drugoligowca z Lubina prowadził przez ponad dwa miesiące (14.04.1979 – 30.06.1979).